NA DE DIENSTPLICHT / WILLEM

Eerst weer terug naar  drukkerij Trapman in Schagen, ik moest noch mijn diploma halen en moest weer een paar maanden naar school. Diploma  gehaald met goede cijfers. Trapman was een speciaaldrukkerij, hier werden kettingformulieren gedrukt. Je was meer monteur dan drukker, wel erg interessant.

Er was een nieuwe machine gekocht, een snelle speciaal drukmachine. Schoon en weerdruk langssnijperforatie holorietpons en dwarsperforatie. Door wisselen van cylinders ( een cylinder kostte toen fl. 3700 en was toen net zo duur als een volks wagen) werd een ander formaat gedrukt. Enorm veel mogelijkheden, en een snelloper, 22000 druks (omwentelingen) per uur, bijna elk uur een nieuwe grote rol in hangen met behulp van een aangebouwde hijs installatie. IK kon hier goed mee overweg en had er lol in. Om iets meer te verdienen wilde ik weer een speciale cursus volgen maar dit werd mij geweigerd. De reden was dat ik veel te belangrijk was voor de machine, toen ik daarna vroeg voor een flinke loonsverhoging, werd dat ook geweigerd. Ik nam dus ontslag maar kreeg gelijk te horen dat ik contractueel niet naar een andere drukkerij mocht. 

Na verloop van tijd kriebelde het bij mij en solliciteerde ik op een baan bij de Marine Bewakingsdienst. Ik werd afgewezen. Je zou toch denken dat een ex commando sergeant met een judograad hier op zijn plaats.

Toen ik ging werken bij drukkerij De Boer in Den Helder, was je verplicht lid te zijn van de BOND. In die tijd moest je een formulier invullen waar ook de vragen in stonden of je lid was van de communistische partij of sympathiseerde hier mee. Ik had toen in mijn eigenwijsheid opgeschreven dat real communisme goed is maar niet het Russische.

Dat was dus einde voor een overheidsfunctie voor mij.

Ik had ondertussen mijn rijbewijzen voor motor en auto en ging er vaker mee op uit. Op strand Julianadorp was een strandtent *SHIP ON THE BEACH * heel erg gezellig, veel volk en ook veel Duitse vakantiegangers.

Ja, de tijden waren aan het veranderen, dit was een uitgaansoord welke uit zicht lag en niet in de bebouwde kom was. Tot diep in de ochtend waren er feestjes op het strand en in het water *ohne etwas*

 Ik was in die tijd redelijk bekend in Den Helder en omstreek.(positief) De eigenaar van het strandpaviljoen werd een vriend van mij en hij vroeg of ik zin had om bij hem te komen werken als kelner/uitsmijter/barkeeper wat mij wel aantrok. Onder de mensen veel lol en een goed loon. Wat wil je nog meer.

Eind September werd het paviljoen afgebroken en werd opgeborgen om weer het jaar erop weer in maart te worden opgebouwd. Door mijn bekendheid onder de kroegbazen van Den Helder kreeg ik aanbiedingen om bij hen als barkeeper/uitsmijter te komen werken. Zo werkte ik in de winter in een Bar-dancing. Mooie tijd was dat.

Ik had een Duits meisje leren kennen die voor de 3e keer op vakantie kwam in Julianadorp. Ik werkte in een bar en werd op een mooie avond verrast toen zij met haar vader die avond de bar binnenstapte. Wij hadden regelmatig contact gehad en het was dus een verrassing dat zij plotseling binnen kwam. Wat leuk dat je er bent echt een verrassing  is dit. Ik heb nog een verrassing voor jou, zei ze. Ik ben in verwachting.

Nou, dat werd feest in de kroeg. Ik nodigde ze uit om de volgende  morgen op visite te komen bij mij thuis om met mijn ouders kennis te maken. Die waren niet erg enthousiast maar accepteerden het. Een paar maanden later was ik getrouwd en woonde in Duitsland. Moest daar ook aan werk komen. Een grote machinefabriek vroeg metaalbewerkers voor de bediening van de abkantmachine (buigmachine)hier kon ik goed mee overweg, bijvoorbeeld kleine metalen plaatjes  moesten in een hoek worden gebogen, met mijn ervaring van het handinleggen van klein drukwerk op de degelpers ging mij dit goed af en verdiende hier goed aan.

Het huwelijk  ging toch niet helemaal naar wens en ik was na enkele maanden weer terug in Holland. Toen het kind was geboren weer terug naar Duitsland en nog een keer proberen, zij had problemen met haar ouders en we moesten het huis uit. Dan maar naar Holland terug, een woninkje gekocht en het leek goed te gaan. Totdat ik op een keer van mijn werk kwam en het halve huis leeg aantrof. De buren vertelden dat er een Duitse vrachtwagen de hele boel had ingeladen en er mee weg zijn gegaan. Ik heb ze de zegen na gegeven en nooit meer wat gehoord. De rest verkocht en het huis verhuurd.  IK was tot 3x toe bij haar terug gegaan maar het heeft niet geholpen.

Ik werkte toen op een drukkerij en wilde wat anders gaan doen. Mijn zwager werkte voor de Amerikanen op booreilanden en dat trok mij ook wel. Kon gaan werken als hulpkok op de PENROD 58 en heb daar 2 jaar gewerkt totdat dit booreiland vertrok en ik geen zin had om mee te gaan.

Ik begon voor een drukkerij uit Schagen een dependance in Den Helder.Een trapdegel en enkele zetkasten in de schuur van mijn ouderlijk huis en deed de acquisitie voor een weekblad welke ik zelf oprichtte.

Weekblad *STAD & LAND * was geboren. Door mijn bekendheid kreeg ik veel klanten. Met de week groeide het blad. Van 4 pagina’s naar 6 en later waren het af en toe 16 pagina’s. In het schuurtje maakte ik klein drukwerk zoals geboortekaartjes en een briefpapiertje en ander klein spul.

Als ik groot werk kreeg aangeboden ging ik dit naar Schagen brengen en kreeg ik 15% provicie hiervoor.  Binnen een jaar was mijn inkomen zo groot dat de directeur uit Schagen mij dit niet wilde betalen. Hij beschuldigde mij dat ik de boel belazerde, wat eigenlijk niet mogelijk was want alles liep via Schagen. Ook het krantje ging via hun. Doordat hij zo onredelijk was en niet wilde om een ander voorstel liep dit uit de hand met tot gevolg dat de directeur (een jonge kerel van mijn leeftijd) een pak slaag kreeg van mij.

Het personeel stond te juichen en gaf mij gelijk. Maar het was einde samenwerking. Ik was voor die tijd al vertrokken uit het schuurtje omdat deze te klein werd en onder zijn naam was er een leeg winkelpandje gehuurd waar ook zetbokken en de degel nu stond met aan gevuld een HEIDELBERGER DEGELAUTOMAAT (Ik had alles opgebouwd en gemonteerd)

Ik ben toen gaan werken bij een bedrijf welke kabels legt en telefoonaansluitingen monteerd. Na een korte opleiding ook bij de PTT kon ik aan de slag. Door Noord Holland overal waar nieuwbouw was moesten kabels worden getrokken en aangesloten. Dat laatste was mijn werk samen met een leerling reed ik met een VW bus van de ene bouw naar de ander. Medemblik Enkhuizen Hoorn en vele dorpjes ik zat overal.

Dit was leuk werk maar verdiende niet dat wat ik gewend was. Een advertentie in een Groot dagblad vroeg monteurs in Duitsland. Ik heb daar contact mee gemaakt en kon daar beginnen. Hetzelfde werk bijna als in Nederland alleen was DL nog wat achter op niveau. Hier moesten de kabels aan elkaar gesoldeerd worden, wat in de beginne bij mij nog al eens een brandplek veroorzaakte. Maar aldoende leert men.

Mijn Duitse Baas was erg tevreden en ik ook. Kreeg er een opdracht bij. Horizontale boringen onder de weg door. Een groot gat 2x2 meter aan de ene kant en hetzelfde aan de andere kant van de weg.Daar werd een hydraulische pers ingemonteerd en daarmee drukte hij dan metalen stangen met binnen en buitenschroefdraad onder de weg door naar de andere kant van de weg. Dan werd aan de andere kant een speciale kop opgezet waar dan metalen pijpen aan werden vastgezet en ging het proces nu andersom. Deze pijpen worden dan gebruikt om kabels door te trekken.  Ik had een appartementje in een klein dorpje in het Teutoburgerwoud, in de buurt van Bielefeld.

Ik heb daar een paar jaar heerlijk kunnen vertoeven. Ik had een luxe BMW auto en een grote UNIMOG  voor mijn werk tot mijn beschikking en had mijn werk in heel West Falen. Toen ik ergens in de jaren 70 bericht kreeg dat mijn vader niet helemaal lekker meer was, heb ik besloten weer naar Den Helder te gaan. Ik kreeg voor goede prestaties de BMW cadeau, en kon altijd bij de firma terugkomen. (ik vang al vanaf mijn 65 jaar rente=aow uit Duitsland).

Terug in Nederland maar weer op een drukkerij gaan werken totdat ik een ongeluk kreeg met catamaranzeilen. Tijdens windkracht 6 brak er iets aan de giek en kreeg ik te veel bolling in het zeil en sloeg over de kop. Ik stond in de trapeze en werd zo rond de mast gekatapulteerd en raakte met mijn rug ergens tegen aan met gevolg een gebroken ruggenwervel.   Ik werd afgekeurd en kwam in de w.a.o. Niet lang erna werd ik door een sociale werkplaats gevraagd om de acquisitie voor hun drukkerij te bestieren. Na 1 jaar veel werk te hebben binnengesleept, heb ik overplaatsing gevraagd omdat er niet goed werk werd afgeleverd en ik steeds maar weer excuses moest verzinnen. Ik werd toen voorman op de elektronica afdeling. Om kort te gaan ik heb 20 jaar daar gewerkt als werkleider op verschillende afdelingen. De laatste 6 jaar gaf ik les en was controleur.

Over dat cat. zeilen. We hadden een grote stacaravan direct aan het MARKERMEER er waren meer catamaranzeilers op camping BROEKERHAVEN vlakbij Enkhuizen. Er werden veel onderlinge wedstrijdjes gezeild en we gingen elk jaar naar de RONDE OM TEXEL

Na dat ongeluk van mij ben ik mij gaan toeleggen als wedstrijdleider en haalde mijn diploma bij de KNWV.  Er werden toen ook nationale wedstrijden bij ons gehouden. We werden een geaccepteerde club en onze naam werd *cat club WIKI* wiki staat voor WIllem KIers dit hadden de leden zo verzonnen. Onze zoon die voorheen mijn fokkemaat was werd een hele goede zeiler.(overleden in 1991) Op de camping won hij alle clubwedstrijden en bij NK was hij bij de top. Ook Willem Ruska was lid van onze club en was  elk weekend bij ons. Willem werd later ook bestuurslid en wij waren vaak bij elkaar thuis. Ik was ook toegetreden bij het TEXEL committee. Hier was ik 16 jaar als KNWV meter en starter en controleur bij aanwezig.

Ook bij veel wedstrijden aan de kust was ik bij de wedstrijdleiding. Eind jaren 90 ben ik gestopt, hartproblemen begonnen op te spelen, in 2006 een paar dagen voor Koninginnedag kreeg ik een hartstilstand en ben door mijn vrouw en een buurvrouw in eerst instantie gereanimeerd tot dat politie en ambulance er waren. Ik heb toen een paar dagen in coma gelegen, daarna hebben ze bij mij een ICD ingebouwd  die mijn hart bewaakt en een opsodemieter geeft als het hart er mee stopt, een nieuwe startmotor dus.

Dat is het wel zo’n beetje.

                                                                                      Willem Kiers (410121192)