11. BURGER / ARBEID

Ferme jongens, stoere knapen volgens het bekende lied. Echter toen het moment van afzwaaien was aangebroken, hadden velen het erg moeilijk. Door onze zware opleiding en maanden lang samenzijn was er een zeer hechte band ontstaan. Wij waren reeds enkele dagen geleden uit Duitsland teruggekeerd. Op de appelplaats stond de nieuwe lichting reeds klaar om onze plaats te gaan innemen. Handen werden geschud en schouderklopjes uitgedeeld.

LACHEN EN HUILEN

Toen de drietonners in beweging kwamen renden wij naar de poort. Kapitein Sier reed de colonne voor op de motor. Terwijl de colonne aan ons voorbijreed, gingen wij in de houding staan en brachten een saluut. De kapitein salueerde terug en de anderen zwaaiden. Enkelen konden de emoties nauwelijks de baas. Ook zij die het meest hadden uitgekeken naar hun afzwaaien, konden moeilijk tot vertrek komen. Adressen werden uitgewisseld, wederom handen geschud, gelachen en gehuild.

LEGERKOERIER

Ondanks de zware militaire training en vorming had ik erg tegen het afzwaaien opgezien. De diensttijd had ik enorm genoten en de wetenschap dat ik terug de mijn in moest kwelde mij zeer. Gedurende de laatste weken van de diensttijd had ik regelmatig de advertenties in ‘De Legerkoerier’ geraadpleegd. Ondanks vele aanbiedingen kon ik geen passende baan vinden. Aanvankelijk wilde ik naar de politieschool, maar om diverse redenen tot de sluiting van de mijnen, ondergronds werkzaam gebleven.

MIJNSLUITING

17 december 1965: een zwarte bladzijde in de geschiedenis van Limburg. Toenmalig minister van Economische Zaken, Joop den Uyl, kondigde de sluiting van de mijnen aan. Veel is er over gezegd en geschreven. Enerzijds de nostalgie in zwart wit en anderzijds de inkleuring van zwart naar groen. Voor hen die de zware en ongezonde tijd daadwerkelijk hebben meegemaakt een beladen onderwerp. Uiteraard ook velen die terugverlangen naar de tijd van koempels met hun kameraadschap. Er was bestaanszekerheid, maar ook kommer en kwel. Wij zijn snel geneigd om nostalgie om te zetten in een verheven tijd. Witte boorden en geestelijkheid bepaalde vaak het lot. Normen en waarden vaak met de paplepel ingegoten. 

OORZAAK EN GEVOLG

Sluiting van de mijnen; ingrijpend waren de gevolgen. Ruim 60.000 mensen kwamen op straat te staan. Gas- en olievondsten maakte de mijnen onrendabel en overbodig. Voor ouderen met vele dienstjaren een bittere pil. Echter jongeren hebben tijdig kans gekregen om het zware en ongezonde beroep te ontvluchten. Uiteraard werden offers gebracht. Huis en haard verlaten om elders een bestaan op te bouwen. Dat is de realiteit en minder romantisch als velen in huidige beleving veronderstellen. Verhalen vanuit diverse invalshoeken, uiteraard ieder met eigen ervaring. Motivatie en positieve instelling hebben bijgedragen aan persoonlijke ontwikkeling. Promoties en meerde verhuizingen waren het gevolg. Het viel niet altijd mee om weer eens te verhuizen. Vriendschappen en contacten elders opgebouwd, maar ook vertrouwde omgevingen. Elke keer weer deed afscheid nemen pijn. Een terugblik op ontwikkeling en ervaringen, al met al ook een geestelijke verrijking. 

GLÜCK AUF / RENÉ SCHUPP

IN BEWERKING....

AFSCHEID
Met een klein groepje reisde ik dezelfde richting en wij besloten eerst nog een bezoek te brengen aan de ons zo vertrouwde City-Bar. Na een tijdje namen wij afscheid van Jos en Tante Lien om naar het station te vertrekken. In Breda moesten wij overstappen en enkelen moesten hier een andere trein nemen. Daarom spraken wij in Breda af om nog enkele cafés aan te doen. Het was zeer zeker niet vanwege de dorst maar om het afscheid nog even uit te stellen.

LAATSTE GROET
Uiteindelijk moesten wij naar het station om onze laatste trein te halen. Mijn buddy Arie van de Ham reisde richting Nijmegen. Bij het afscheid kreeg ik een brok in mijn keel. Helaas zou ik hem nooit meer terug zien. De bekende Kerst- en Nieuwjaarswensen bleven behouden. Op 65 jarige leeftijd is hij overleden. Corry Heijmans, de kleine houthakker uit Best was mijn laatste reisgezel. Wij haalden nog enkele herinneringen op. In best namen wij hartelijk afscheid. Ook hem zou ik nooit meer terugzien. Enkele jaren later op een Reünie vernam ik dat hij was overleden.

Maak jouw eigen website met JouwWeb